De geschiedenis van de transportband
Laten we een korte reis naar het verleden maken om de fascinerende geschiedenis van de transportband te ontdekken.
Hoewel de transportband tegenwoordig als vanzelfsprekend wordt beschouwd in vrijwel elke productielijn, heeft deze belangrijke uitvinding door de eeuwen heen een lange en levendige ontwikkeling gehad.
In tegenstelling tot de uitvinding van de gloeilamp kan de creatie van de transportband niet worden toegekend aan een specifieke datum of een specifieke uitvinder. De term “transportband” is hardnekkig en wil niet precies gedefinieerd worden. Volgens de Encyclopedia Britannica betekent het simpelweg: “Eén van de vele apparaten dat mechanisch bewegend materiaal biedt, zoals in een fabriek”. Of, in andere woorden “De technologie van continu transport”.
Continue productie
De term continue productie betekent gewoon dat de machines en werkplekken van een fabriek zijn geordend volgens de technologische productievolgorde. Het is niet strikt noodzakelijk om in dit proces transportbanden te gebruiken.
Het logische gevolg van het idee van continue productie zijn lopende banden. Met behulp van deze transportbanden wordt het materiaal van het ene productiestation naar het volgende getransporteerd.
Als gevolg hiervan zijn de individuele stations van elkaar afhankelijk als het om de timing gaat, wat betekent dat de transportbandsnelheid perfect gecoördineerd moet worden. Elk werkstation moet zo zijn ontworpen dat het proces vordert in overeenstemming met de noodzakelijke intervallen, bekend als de cyclustijd.
De moderne transportband
In eerste instantie hadden transportbanden een extreem simpel ontwerp en werden ze vaak gebruikt om zakken graan over korte afstanden te transporteren. De basis was een houten plaat, waarover een band liep van leer, stof of rubber. Het systeem was erg handig om grote objecten van de ene naar de andere plek te transporteren.
Gezien het patentrecht zou het eerlijk zijn om Oliver Evans uit Delaware te beschouwen als de vader van de moderne transportband. De Amerikaanse uitvinder verwierf faam door uitvindingen in de textielindustrie en later met de ontwikkeling van stoommotoren, samen met de Schotse uitvinder James Watt.
Vandaag de dag is zijn belangrijkste uitvinding echter nog steeds de volledig geautomatiseerde meelmolen die hij rond 1790 patenteerde. Deze nieuwe technische oplossing voor het transport van molenmateriaal omvatte emmertransportinstallaties, schroeftransportsystemen en natuurlijk gewone transportbanden.
Met de toenemende industrialisatie, die begon in de tweede helft van de 18e eeuw in Engeland, werden transportbanden steeds gangbaarder in fabrieken. Grotendeels gemotiveerd door het leger werd een breed scala aan industrieën uitgerust met deze tijd- en geld besparende transportsystemen, waaronder ook abattoirs en bakkerijen. De eerste door stoom aangedreven transportband werd waarschijnlijk gebruikt in 1804 door de Engelse marine, voor het produceren van extreem lang houdbaar scheepsbeschuit.
Assemblagelijnen
In de auto-industrie was het, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, niet Henry Ford die assemblagelijnen introduceerde maar Ransom Eli Olds, de oprichter van het merk Oldsmobile. Zijn ontwerp voor een continue assemblagelijn werd in 1901 gepatenteerd, en zijn bedrijf was de eerste die de serieproductie van grote aantallen auto’s introduceerde. Maar in plaats van transportbanden te gebruiken, werden de nog onbewerkte carrosserieën getransporteerd op houten pallets van de ene productiefase naar de volgende. Deze pallet-transporttechnologie wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt.
Ludwig Roselius was waarschijnlijk de eerste Europeaan die transportbanden gebruikte. De productiefaciliteit, die werd geopend in de haven van Bremen in 1907 voor zijn koffiebedrijf Kaffee HAG, kon zo de dagelijkse productie opvoeren tot bijna 6000 kg.
In 1913, tien jaar na de oprichting van Ford Motor Company, werd Henry Ford de eerste autofabrikant die transportbanden gebruikte, namelijk in de productie van de legendarische Ford Model-T. Henry Ford en zijn medewerkers hadden de spectaculaire doorbraken in efficiëntie en productiviteit door de nieuwe technologie in de abattoirs in Chicago en Cincinnati bestudeerd. Het overnemen van deze nieuwe techniek leidde tot een sensationele vermindering van de benodigde tijd voor het bouwen van een Model T — van 12,5 uur naar 1 uur en 33 minuten!
Het spreekt natuurlijk voor zich dat er meer moest gebeuren dan gewoon van de ene dag op de andere dag een paar transportbanden installeren. Het duurde zelfs vijf jaar voordat alle noodzakelijke wijzigingen waren geïmplementeerd bij Ford Motor Company – en een aantal zeer knappe koppen die de complexe taak kregen om de planning en ontwikkeling te optimaliseren.
Voor elke vooruitgang in het productieproces ontstaan er nieuwe transportbandoplossingen, en met zoveel veranderingen in de loop der tijd ontwijken transportbanden steeds weer een vaste definitie. In plaats daarvan helpen ze elke industrie vooruit naar een toekomst die altijd een stapje innovatiever is dan haar verleden.
